Squid game, κοινωνικές ανισότητες και καπιταλισμός
To Squid game, γνωστό ως “παιχνίδι του καλαμαριού”, είναι μια κορεάτικη σειρά στην οποία υπάρχει ακραίος ανταγωνισμός. Όλοι οι παίχτες είναι φτωχοί στην κανονική ζωή και ανταγωνίζονται για ένα μεγάλο χρηματικό ποσό και θυσιάζουν τις ζωές τους. Το μήνυμα το οποίο θέλει να μας περάσει είναι πως στις μέρες μας οι άνθρωποι για να γίνουν πλούσιοι θα έκαναν τα πάντα ακόμα και να θυσιάσουν τις ζωές των φίλων τους.
Οι κανόνες του Squid Game; Aπλοί. Αν νικήσεις παίρνεις τα χρήματα, αν χάσεις και θέλεις να τα παρατήσεις, πεθαίνεις. Και εκεί που λες δεν μπορεί οι άνθρωποι να είναι τόσο κακοί, εγωιστές και ωμοί, έρχεται το τέλος, που τελικά απλά σε επιβεβαιώνει και η αισιοδοξία, που μέχρι πριν είχες, έχει μόλις χαθεί. Πολλές φορές ίσως να χρειαζόμαστε μια παρατραβηγμένη δυστοπία για να καταλάβουμε τα αρνητικά αποτελέσματα του ανταγωνισμού και της απρόσωπης κοινωνίας στην οποία ζούμε. Η σειρά αυτή απεικονίζει με ακρίβεια το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος όταν παλεύει για να επιβιώσει. Βρισκόμαστε, στην Νότια Κορέα και ο Gi– hun είναι ένας καταχρεωμένος και απολυμένος άντρας, ο οποίος μένει με την μητέρα του και προσπαθεί από τα παιχνίδια του ιπποδρόμου να πάρει μέρος σε μια σειρά παιχνιδιών με μeγάλο χρηματικό έπαθλο, ο ήρωας μας θα συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει τίποτα να χάσει; Ή μήπως όχι;
Το Squid game είναι μια από τις επιτυχημένες σειρές της χρονιάς. Ο κύριος λόγος γι’ αυτή την επιτυχία, είναι το γεγονός ότι αναπαριστά την καπιταλιστική κοινωνία στην οποία ζούμε, με τέτοιο τρόπο που εκθέτει όλα τα προβλήματα και τα μειονεκτήματά της. Συγκεκριμένα, βλέπουμε πόσο απελπισμένοι είναι για επιβίωση μερικοί άνθρωποι της κατώτερης οικονομικής τάξης, που αναγκάζονται να παίξουν παιχνίδια που έπαιζαν ως μικρά παιδιά, με κίνδυνο όμως την ζωή τους ώστε να κερδίσουν ένα τεράστιο χρηματικό έπαθλο. Παρόλο που κάποιοι θα κατέκριναν τέτοιου είδους περιεχόμενο, σε πολλούς (συμπεριλαμβανομένου και εμένα) φαίνεται να αρέσει πάρα πολύ. Η σειρά ήταν τόσο καλή και επιτυχημένη , όχι μόνο εξαιτίας του ενδιαφέροντος και του σασπένς που σου προκαλούσε η πλοκή, αλλά και εξαιτίας των ηθοποιών, οι οποίοι ήταν πραγματικά απίστευτοι.
Ερμηνεύουν τους ρόλους τους τόσο καλά, που σε κάνουν να πιστεύεις πως όσα βλέπεις συμβαίνουν στ’ αλήθεια. Αυτό, σε συνδυασμό με τα υπέροχα σετ στα οποία γίνονταν τα γυρίσματα, κάνουν αυτή την σειρά μία από τις καλύτερες που εχω παρακολουθήσει εδώ και πολύ καιρό.
Το Squid game μεταξύ άλλων προβάλλει πολλά μηνύματα για την ψυχική υγεία. Από όλους τους τομείς της κοινωνίας στην Νότια Κορέα εργαζόμενοι που έχουν συσσωρεύσει χρέη, απεγνωσμένοι από την οικονομική τους κατάσταση, επιλέγουν να πάρουν μέρος σε μια σειρά παιδικών παιχνιδιών για να κερδίσουν ένα μεγάλο χρηματικό ποσό ώστε να εξοφλήσουν την επιβίωσή τους. Το παιχνίδι αυτό επίσης παρουσιάζει τις σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στους παίχτες: συμμαχίες, αντιπαλότητες ακόμη και προδοσία. Επιπλέον, βλέπουμε πως σε μια καπιταλιστική κοινωνία, η τραγική αλήθεια είναι πως οι πλούσιοι είναι ισχυρότεροι από τους φτωχούς. Επιπροσθέτως, διακρίνεται και το φαινόμενο της απληστίας, καθώς τονίζεται και το συναίσθημα της απελπισίας. Οι νέοι σήμερα αισθάνονται αποκαρδιωμένοι για τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και η προοπτική να κερδίσουν μεγάλα χρηματικά ποσά ίσως φαίνεται πολύ ελκυστική ακόμα και αν βάψουν τα χέρια τους με αίμα.
Μαθητές : Σταυρούλα Γ., Απόστολος Π., Γιώργος Ν., Παναγιώτης Κ.
Επιβλέπουσα καθηγήτρια : Χριστίνα Σκλημπούνη